สิ่งแรกที่ผมสอนกระต่ายคือการกลับไปที่กรงของมันทุกคืนก่อนนอน ผมเริ่มโดยการถือองุ่นไว้บริเวณด้านหน้าของจมูกของกระต่าย แล้วพูดว่า "กลับบ้าน! กลับบ้าน!" เมื่อพูดจบผมก็จะโยนองุ่นเข้าไปในบ้านของกระต่าย และมันจะวิ่งเข้าไปในบ้านเมื่อได้ยินคำว่า "กลับบ้าน!" ปัจจุบันกระต่ายรู้ว่าอาหารของมันจะอยู่ในบ้านเมื่อผมพูดว่า "กลับบ้าน"
กระต่ายบางตัวอาจรู้จักคำว่า "ไม่!" คำถามที่ตามมาคือ กระต่ายเข้าใจจริงหรือ? เมื่อผมพูดคำว่า "ไม่!" มันจะเข้าใจว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ! ผมเลี้ยงกระต่ายไว้ 2 ตัว ขณะที่กระต่ายตัวหนึ่งกำลังนอน แต่กระต่ายอีกตัวกำลังจะแทะเฟอร์นิเจอร์ แล้วผมก็พูดคำว่า "ไม่!" กระต่ายที่กำลังจะแทะนั้นหมุนตัวกลับ ส่วนกระต่ายที่กำลังนอนก็นอนต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
การฝึกกระต่ายนั้น ผมใช้อาหารเป็นตัวล่อใจกระต่าย กระต่ายที่ยังหนุ่มจะสามารถฝึกได้ดีกว่า เนื่องจากกระต่ายแก่มักจะไม่ค่อยสนใจอาหารสักเท่าไหร่ ส่วนอาหารที่ใช้นำมาฝึกนั้น ไม่ควรเป็นของที่หวานเกินไป เนื่องจากอาจต้องใช้อาหารในปริมาณมาก ซึ่งน้ำตาลไม่ดีต่อสุขภาพกระต่าย ส่วนอาหารที่ใช้ฝึกกระต่ายของผม(ในรูปด้านล่าง) คือลูกเกด-- ไม่ดีต่อสุขภาพกระต่ายนัก
พื้นฐานของการฝึกกระต่ายคือ การหมุนตัว โดยการพูดคำว่า "หมุน ๆ " ในขณะที่มือถืออาหารล่อที่ใกล้ๆกับจมุกกระต่าย แล้วพยายามดึงให้กระต่ายหมุน เมื่อกระต่ายหมุนได้ ก็ให้อาหารมันไป มันจะเรียนรู้ว่าทำอย่างไรถึงจะได้กินอาหาร
สิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะกล่าวคือ กระต่ายบางตัวก็ฝึกได้ บางตัวก็แทบฝึกไม่ได้ หากฝึกไม่ได้ก็ไม่ควรไปโวยวายมัน มันก็ไม่ได้ฉลาดมากมายอะไร... สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น